Αν υπάρχει ένα στοιχείο της Ιστορίας της Εκπαίδευσης στο οποίο συμφωνούν όλοι οι ερευνητές, τότε αυτό είναι αναμφισβήτητα ο βαθμός στον οποίο η εκπαίδευση επηρεάζεται από την τεχνολογική εξέλιξη. Στην παραδοσιακή εκπαίδευση, είχαν από παλιά εισβάλλει τα μαθήματα δι’ αλληλογραφίας, το εκπαιδευτικό ραδιόφωνο, η εκπαιδευτική τηλεόραση, τα ειδικά συστήματα τηλεδιάσκεψης, τα πανεπιστημιακά διαλογικά δίκτυα τηλεόρασης και η δορυφορική μετάδοση μαθημάτων. Σχετικά με το ρόλο των παραπάνω μέσων στην εκπαίδευση, ορισμένες από τις προσδοκίες επαληθεύθηκαν, ενώ άλλες διαψεύσθηκαν.Η ανάπτυξη του Internet και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κατά την τελευταία δεκαετία ήταν τόσο ραγδαία που ίσως δεν τίθεται ζήτημα σύγκρισης με τις ‘παραδοσιακές’ χρήσεις της εκπαίδευσης που αναφέρθηκαν παραπάνω. Προφανώς, η διεθνής καθιέρωση των δύο αυτών υπηρεσιών δεν άφησε την εκπαίδευση ανεπηρέαστη.
Σήμερα είναι καθολικά αποδεκτό πως τόσο το Web όσο και το e-mail αποτελούν τις βασικότερες συνιστώσες της παιδαγωγικής αξιοποίησης του Internet καθώς προσφέρουν κυριολεκτικά ανεξάντλητες ποσότητες πληροφοριών για οποιοδήποτε θέμα και ανεξάρτητες από χρόνο και απόσταση δυνατότητες για επικοινωνία και συνεργασία (Ντρενογιάννη, 2001) .
Το Internet μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πηγή μεγάλου όγκου εκπαιδευτικού υλικού και δεδομένων. Εκπαιδευτικοί και εκπαιδευόμενοι έχουν πρόσβαση σε πάσης φύσεως μορφές δεδομένων και πληροφοριών, όπως εκπαιδευτικά ιδρύματα, έτοιμα διδακτικά υλικά, τράπεζες δεδομένων, βιβλιοθήκες, εκθέσεις, μουσεία, κυβερνητικά έγγραφα ή δημοσιεύματα από τον τύπο. Για την αξιοποίηση και την επιλογή του υλικού, εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι αναπτύσσουν δεξιότητες αναζήτησης στο Internet και αξιοποίησης και διαχείρισης του υπάρχοντος υλικού.
Εκτός από την αναζήτηση υλικού, το Internet παρέχει τη δυνατότητα κατασκευής και δημοσίευσης ιστοσελίδων με σκοπό την ενημέρωση, διαφήμιση και προβολή προϊόντων και υπηρεσιών σε παγκόσμια κλίμακα. Σε εκπαιδευτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι δάσκαλοι και παιδιά έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν τις δικές τους σχολικές ιστοσελίδες. Με άλλα λόγια δηλαδή να εμπλακούν σε δραστηριότητες που ενθαρρύνουν την καλλιέργεια δεξιοτήτων επικοινωνίας και παρουσίασης ιδεών και πληροφοριών με βάση τους πιθανούς αποδέκτες αυτών των πληροφοριών και με στόχο την ικανοποίηση ποικίλων αναγκών, όπως η ενημέρωση και παροχή πληροφοριών για το σχολείο και τη λειτουργία του, η δημοσίευση αξιόλογου εκπαιδευτικού υλικού (εκπαιδευτικές δραστηριότητες, διαγωνίσματα, ιδέες για σχέδια μαθημάτων, κλπ), η προβολή εκδηλώσεων, δραστηριοτήτων, και εργασιών των μαθητών, η επικοινωνία με κάθε ενδιαφερόμενο σε οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη.
Σε ό,τι αφορά στην εκπαίδευση, η επικοινωνία αποτελεί ένα κεντρικό σημείο και στόχο της (Ντρενογιάννη, 2001). Γι αυτό άλλωστε πολλοί θεωρούν πως η βασικότερη προσφορά του Internet στην εκπαίδευση είναι η παροχή δυνατοτήτων συνεργασίας και ανταλλαγής απόψεων και ιδεών μεταξύ μαθητών, δασκάλων, ειδικών και γενικά διαφορετικών ανθρώπων που βρίσκονται σε γεωγραφικά απομακρυσμένες και πιθανόν πολιτισμικά και κοινωνικά διαφοροποιημένες περιοχές. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με τον Yates:
«Η επικοινωνία με ηλεκτρονικά - υπολογιστικά μέσα επιτρέπει στους ανθρώπους να οικοδομήσουν και να προβάλλουν την προσωπική τους κοινωνική ταυτότητα και τους ελευθερώνει από την τυραννία της κατά πρόσωπο επικοινωνίας στην οποία η προσωπικότητα και το κοινωνικό status αναδεικνύονται μέσα από καθαρά φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, όπως το σχήμα του σώματος, το χρώμα του δέρματος, το στυλ αλληλεπίδρασης, την προφορά και το ντύσιμο» (Yates, 1996).
Σε ό,τι αφορά στην εκπαιδευτική αξία του Internet και τη συνεισφορά του στην εκπαίδευση, αναγνωρίζεται από σειρά ερευνητών ότι προσφέρει τη δυνατότητα πολλαπλών μορφών επικοινωνίας και συνεργασίας, συμβάλλει στην ανάπτυξη επικοινωνιακών και ερευνητικών δεξιοτήτων από τους μαθητές και παρέχει πρόσβαση σε δεδομένα και πληροφοριακό υλικό. Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα δημοσιοποίησης της προσωπικής εργασίας των μαθητών εισάγοντάς τους έτσι στη μάθηση μέσω αναζήτησης. Το Internet παρέχει πολλές εναλλακτικές μορφές επικοινωνίας δίνοντας τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να επικοινωνούν με συναδέλφους τους και με άλλους ειδικούς στο χώρο τους από όλο τον κόσμο (Κελεσίδης, 2001). Διευκολύνει την πρόσβαση σε μουσεία, βιβλιοθήκες, βάσεις δεδομένων, και άλλες άτυπες πηγές γνώσεις. Προσφέρει νέες δυνατότητες ανεύρεσης επιπλέον πληροφοριών, εκατοντάδων σχεδίων μαθημάτων και εναλλακτικών διδακτικών στρατηγικών (Κελεσίδης, 2001). Προσφέρει επίσης τη δυνατότητα να μοιραστούν με συναδέλφους τις δικές τους εργασίες.
Συνοψίζοντας, βλέπουμε πως το Ιnternet μπορεί να λειτουργήσει ως ένα επιπλέον βοηθητικό εργαλείο για την εκπαιδευτική διαδικασία με πολυδιάστατο τρόπο, καθώς έχει ομολογουμένως τεράστιες δυνατότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου