Το Ίντερνετ έχει την ικανότητα να καλύψει
συγκεκριμένες ψυχολογικές ανάγκες ενός ατόμου. Ένα από τα χαρακτηριστικά του
μέσου που προκύπτει από τη φύση του είναι ότι μπορεί να δημιουργήσει μια
«ιδανική κατάσταση εαυτού», όπου το άτομο μπορεί να εξερευνήσει διάφορες πτυχές
της προσωπικότητας του χωρίς να έχει περιορισμούς και συνέπειες. Στο Διαδίκτυο
δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες των πράξεων, ο χρήστης μπορεί να μπει και να βγει
όποτε θέλει, ενώ μπορεί να καλύψει την όποια εξωτερική εμφάνιση, αφού δεν υπάρχει,
πολλές φορές, οπτική επαφή. Ταυτόχρονα, ο έφηβος μπορεί να ενσαρκώσει
διαφορετικούς ρόλους, ή να υιοθετήσει διαφορετικές ταυτότητες ανάλογα με την
εκάστοτε διαδικτυακή εμπειρία, εξαιτίας της ανωνυμίας, που συνιστά κατεξοχήν
χαρακτηριστικό του Διαδικτύου. Συνήθως, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το
πρόβλημα του εθισμού στο διαδίκτυο είναι αγόρια και μεγαλώνουν σε δύσκολες
καταστάσεις (δυσλειτουργικές οικογένειες).
Ο εθισμός των εφήβων στο διαδίκτυο μπορεί,
επίσης να είναι το αποτέλεσμα άλλων ψυχικών διαταραχών, όπως κατάθλιψη, αγχώδεις
διαταραχές, διαταραχές προσωπικότητας, υπερκινητικότητα και κοινωνική
φοβία.
1. Συμπτώματα συνδρόμου απόσυρσης, όπως ψυχοκινητική
διέγερση, εκούσια ή ακούσια κίνηση δακτυλογράφησης των δακτύλων του χεριού,άγχος, έμμονη σκέψη για το διαδίκτυο και όνειρα για το
διαδίκτυο.
2. Κατανάλωση υπερβολικού
χρόνου ή και χρήματος σε δραστηριότητες σχετικές με το διαδίκτυο (λογισμικοί,
σκληροί δίσκοι κ.λ.π)
3. Έκπτωση λειτουργικότητας
του ατόμου σε κοινωνικό, οικογενειακό αλλά και προσωπικό επίπεδο.
4. Μειωμένη επίδοση στο
σχολείο λόγω των πολλών ωρών που περνάει ο έφηβος στο διαδίκτυο.
5. Σε προχωρημένες
περιπτώσεις ο έφηβος δεν κοιμάται, παραμελεί την προσωπική του υγιεινή, μπορεί
να σταματήσει ακόμα και το σχολείο. Ακόμη, απομονώνεται, από την οικογένεια και
τους φίλους του, γίνεται επιθετικός, μπορεί να κλέβει χρήματα από του γονείς
για να παίζει. Τέλος, φτάνει σε σημείο να μην τρώει ή και το αντίθετο( να
παχαίνει πολύ).
Το φαινόμενο μπορεί να εμφανιστεί σε
εφήβους κατά την πρώϊμη εφηβεία (10-14 ετών) ή και σε μικρότερη ακόμη ηλικία.
Είναι πιο συχνό κατά την μέση εφηβεία (15-17 ετών), κατά την οποία οι έφηβοι
πειραματίζονται και σταδιακά αυτονομούνται, καθώς και κατά την όψιμη εφηβεία
(> 17 ετών). Οι περισσότεροι εξαρτημένοι έφηβοι ασχολούνται με «παιχνίδια»
στο σπίτι ή τα internet cafe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου